En nu?
Misschien had je al een naam, gedroomd over het wandelen met de kinderwagen of het babykamertje in je hoofd al helemaal ingericht….
Waarschijnlijk weet iedereen in je omgeving al van jullie zwangerschap,want je was immers die magische 12-weken grens al voorbij.
Natuurlijk weet ik niet wat de beste manier is om daar mee om te gaan. Het enige wat ik kan doen is vertellen hoe ik er mee ben omgegaan. Deze manier heeft mij enorm geholpen om het verdriet een goed plaatsje te geven.
“Ik ging ’s ochtends voor een standaard controle naar de verloskundige. De hartslag kon niet gevonden worden en een echo volgde, het was mis. Helemaal mis, mijn kindje leefde niet meer…
Een aantal weken daarvoor was het moment daar dat ik de 12-wekengrens overging, dat was een berichtje op mijn facebook-pagina waard. De hele wereld mocht het weten, we zouden nog een kindje krijgen.
We hadden al een naam voor een jongen en een meisje, een eerste outfit was gekocht en een folder voor een nieuwe kinderwagen lag op de eetkamertafel.
Deze droom viel daar, op die dinsdagochtend, geheel in duigen.
Thuisgekomen, hebben we het allemaal eens laten bezinken. Wat nu?
Eerst hebben we het onze naaste familie en vrienden die heel dicht bij ons staan laten weten.
De volgende ochtend hebben we een nieuw berichtje op facebook geplaatst dat het mis was met onze zwangerschap en zijn we na gaan denken wat we wilden met betrekking tot de uitvaart. Met mijn achtergrond als uitvaartondernemer was de mogelijkheid het te laten regelen door het ziekenhuis zeker geen optie.
De reacties op ons slechte nieuws voelden als een warme deken, wat was het fijn dat iedereen zo zijn best deed te laten weten dat ze aan ons dachten.”
Vlinderbaby
Een einde van de zwangerschap voor de 24 wekengrens
Dorien